سال 99 هم با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش گذشت.

از یک منظر، به خاطر بیماری کرونا فرصت‌های زیادی از دست رفت. بسیاری از کسب‌وکارها از هستی ساقط شدند. بسیاری از عزیزان‌مان را از دست دادیم. مشکلات و محدودیت‌های زیادی برای مردم به‌وجود آمد که همه شما نسبت به آنها آگاه هستید.

ذکر این نکات دردی را دوا نمی‌کند و فقط باید دعا کنیم که هرچه سریع‌تر این بیماری کنترل شود تا مردم بتوانند روزمرگی خود را آغاز کنند و به همان روال گذشته برگردند.

ولی از منظر دیگر، شاید سال 99 فرصتی برای پیداکردن مجدد خودمان بود. سال گذشته فرصتی بود که بتوانیم خود را از بیرون ببینیم. سال‌های قبل این فرصت نبود. حجم کار و فعالیت به‌حدی بود که فقط کارهای روتین و همیشگی انجام می‌شد.

با حجم فعالیت سال‌های گذشته، همیشه کارهای زیادی روی زمین مانده بود که نیاز به فرصت و فراغ بال داشت تا  بتوان به آنها رسیدگی کرد. شاید سال 99 این فرصت طلایی را در اختیار ما گذاشت. اینکه به این کارها رسیدیم یا نه، بستگی به خودمان داشت.

و اما…

در شروع سال 1400 امیدوارم که این سال، سالی باشد که در پایان آن بگوییم: ” خدا را شکر که به خیر گذشت”.

خیر به‌ تمام معنی‌ها.

امیدوارم امسال، سالی سرشار از سلامتی، سلامتی، سلامتی و موفقیت برای شما دوستان باشد.