الفبای هوانوردی

رومئو؛ اکو؛ زولو؛ آلفا یعنی REZA.

اگر شما خلبان یا فردی مرتبط با صنعت هوانوردی باشید، هیچ برداشت و متن دیگری بجز نوشته بالا به ذهنتان نمی‌رسد.

الفبای استاندارد هوانوردی در ماه مارس سال 1956 توسط سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ICAO) در جهت استانداردسازی مکالمات هوانوردی تدوین شد.

بر اساس این استاندارد، هر یک از حروف الفبا آغاز کلمه استانداردی است تا درصد خطا را در فضای پویا و پرتنش هوانوردی پایین بیاورد.

در جلد 2 انکس 10 سازمان هوانوردی، جدول کامل آن و نحوه تلفظ هریک از این حروف مشخص شده است تا تاثیر گویش، لهجه و تلفظ مناطق مختلف دنیا را پایین بیاورد.

اگر در زندگی روزمره هم استانداردهایی برای جلوگیری از بروز قضاوت، پیش فرض و مواردی از این دست می‌بود بسیار کاربردی و اثربخش می‌شد.

گاهی در دنیای مشاوره، به دلیل یکسان نبودن الفبای دوطرف مشکلات حادی در پروژه‌ها رخ می‌دهد.

در پروژه‌ای، مشاوران خوشحال از اتمام پروژه مدیریت ریسک ، جلسه‌ای با مشتری بانکی خود ترتیب دادند تا اتمام کار را به اطلاع وی برسانند.

درجلسه، مشاوران گزارش کار را به مشتری تحویل دادند و منتظر عکس‌العمل وی بودند.

مشتری گفت:”ممنون ولی این گزارش‌ها کامل نیستند. این‌ها گزارش اولیه محسوب می‌شوند!”

در جلسات بعدی مشخص شد که تعریف مدیریت ریسک نزد بانک و گروه مشاوران تفاوت داشته و این دو گروه بدون توجه به این تفاوت کار را پیش برده‌اند.

نتیجه این پروژه، تحمیل هزینه و زمان مضاعف به هر دو گروه بود.

شاید بد نباشد که حداقل برای پروژه‌های بزرگ، دفترچه لغات مشترک ایجاد شود تا بتوان در آن، یکسان‌سازی اصطلاحات و لغات پرکاربرد را انجام داد.

کاری که در صنعت هوایی حدود شش دهه پیش انجام شده.

اگر صنعت مشاوره هم مانند صنعت هوایی پراسترس می‌بود، شاید این استاندارد تدوین می‌شد.