گونه‌ای از دایناسورها بنام آرژانتیناسور را درنظر بگیرید!
کار مشکلی است. چون تابحال آنرا ندیده‌اید. پس بگذارید این دایناسور را توصیف کنیم.
البته حقایقی در مورد این دایناسور وجود دارد که می‌توانید در سایت thoughtco.com بخوانید.
در اینجا برخی از این حقایق که مرتبط با بحث هستند را بررسی می‌کنیم. البته ما در اینجا می‌خواهیم شباهت این دایناسور را با ساختار برخی سازمان‌های عظیم‌الجثه بینیم.
- بزرگترین دایناسور جهان: اینگونه سازمان‌ها ساختار هرمی بسیار عظیم و گستردگی بی‌رویه و بی‌منطق در ساختار خود دارند.
- حداکثر سرعت این گونه از دایناسورها حدود 5 مایل در ساعت(حدود 8 کیلومتر در ساعت) بوده: چابکی اینگونه سازمان‌ها بسیار کم است. درصورتی‌که بخواهند نسبت به تغییرات محیط کلان خود عکس‌العمل نشان دهند با کندی، تنبلی و گاهی بدون عکس‌العمل خواهند بود.
- حدود 40سال طول می‌کشید تا این موجود به حداکثر اندازه خود برسد: اکثر اینگونه سازمان‌ها قدمت زیادی دارند . آنها به این قدمت خود بسیار می‌نازند. ( قطعاً مثال‌های زیادی در ذهن شما ایجاد شده‌اند). اصرار زیادی بر حفظ این ساختار و عدم مهندسی مجدد دارند. شاید اخذ کپی کارت ملی و شناسنامه در عین رویت در برخی سازمان‌ها نمونه‌ای دم‌دستی از همین تفکر باشد.
- اندازه‌ی سر کوچک به نسبت جثه: بیشترین مشکل این سازمان‌ها، کوتوله بودن واحد مدیریت و تصمیم‌گیری آنهاست. به‌گونه‌ای دیگر، می‌توان گفت این سازمان‌ها اتاق فکر کوچکی به نسبت گستردگی سازمان دارند. در برخی مواقع، تصمیمات آنی و بدون تفکری گرفته می‌شود که از سازمانی با این قدمت و ابعاد بعید به‌نظر می‌رسد.
قدرت تفکر مدیریت این سازمان‌ها فقط در حد دیدن جلوی پای سازمان است و دید راهبردی و بلندمدتی در آنها وجود ندارد.
از ویژگی‌های این گونه از دایناسورها، یکی وزن زیاد و دیگری، قدرت تصمیم‌گیری پایین بوده است.
به‌عنوان یک طنز، شاید در آتش‌سوزی جنگل، دم این دایناسور در آتش بسوزد و وی پس از روزها متوجه شود که دم ندارد!
سازمان‌های اینگونه هم به‌دلیل وزن زیاد، عدم چابکی و عدم قدرت تصمیم‌گیری درست همین حالت را دارند.
شاید در بخشی از سازمان بحرانی به‌وجود بیاید و سازمان بعد از مدت‌ها و در زمانی که دیگر کاری از پیش نمی‌رود متوجه مشکل شود.
با توجه به تغییرات گسترده در کسب‌وکارها و سازمان‌ها در دنیا، دور نیست زمانی که سازمان‌هایی با ساختار دایناسوری و خارج از رده را بیشتر ببینیم.
تنها راه فرار از این مشکل، تغییر ساختار، روی‌آوردن به ساختار نوین و مهندسی مجدد فرایندهاست.
باید فراموش کرد که ما روزگاری بزرگترین سازمان بودیم.
دایناسورها منقرض شده‌اند!
اینگونه ساختارها هم فقط برای موزه خوب هستند!
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.